مقدار شارژ گاز در سیستم به عوامل مختلفی که مهم ترین آن ها درجه ی حرارت هوای خارج در مورد کندانسرهای هوایی و دمای آب برج خنک کننده در مورد چیلر با کندانسر آبی بستگی دارد.بهترین طریقه ی حصول اطمینان از شارژ کافی چیلر آن است که میزان ماده ی مبرد مورد نیاز با استفاده از کاتالوگ کارخانه ی سازنده مشخص شود .لیکن طریقه ی دیگر که با اطمینان می توان به کار برد و عملآ نیز از این طریق استفاده می شود آن است که با استفاده از آمپر اسمی  کمپرسور در صورتیکه قدرت کمپرسور و کندانسرو اواپراتور متناسب با هم باشند آن است که آنقدر در داخل سیستم(در صورتیکه ظرفیت اواپراتور،کمپرسور و کندانسر با هم متناسب باشند) آنقدر به سیستم گاز شارژ می کنیم تا کمپرسور آمپری هم اندازه ی آمپر نامی خود بکشد.

مرحله نخست از قسمت جلو کوره تا انتهای آن است (شماره 2) و طوری ساخته شده که در مقابل گرمای حاصله از احتراق و سوخت و جذب حرارت از بدنه کوره و انقباض حاصله از آن مقاومت می کند و حالت ارتجائی دارد. مرحله دوم و سوم عبور گاز شامل عبور گاز حاصل از اشتعال سوخت در دو سری لوله (شماره ۳ و 4) می باشد. اطاقک احتراق نصب شده در انتهای کوره (شماره 5) حرارت حاصله از احتراق سوخت را بصورت تشعشعی به سطح آب داخل دیگ منتقل می سازد. لانه سیمانی نسوزی در دریچه عقبی دیگ به کار رفته است. این دریچه به اندازه کافی بزرگ و مخصوص دخول افراد به منظور بازرسی مجرای خروجی گاز یا دود (دودکش اصلی دیگ) را بر حسب شرایط محل نصب می توان در بالا و یا در پشت دیگ نصب نمود. بدنه دیگ بخار با یک لایه عایق پشم شیشه مرغوب به ضخامت ٥٠ میلی متر پوشیده شده و روی آن بوسیله ورق نرم و نازک فولادی روکش کاری شده است. اتصالات بدنه و کوره دیگ بوسیله جوشکاری انجام شده و تمامی جوش ها بوسیله اشعه x تست شده و تنش های داخلی آن آزاد گردیده است.

در کولر گازی مانند یخچال از تبدیل گاز به مایع با افزایش فشار و سپس از سرمای ایجاد شده به هنگام تبدیل گاز مایع به حالت گاز (بصورت فوران) برای رسیدن به هدف مورد نظر که همان خنک نمودن فضای داخل ساختمان است استفاده می شود.بر اثر کار کمپرسور، گاز تحت فشار قرار گرفته (قدری گرم شده)و وارد لوله رفت می شود .برای کاستن از دمای گاز تحت فشار قرار گرفته ، آن را وارد کندانسور نموده و هوایی که توسط پروانه کندانسور به آن می وزد،گرمای لوله ها که در واقع از گرمای گاز جاری در آن ها ایجاد شده را به خارج از محیط هدایت می کند.در این مرحله گاز تا حدودی خنک می شود. پس از کندانسور گاز از درایر عبور می کند تا رطوبت ویا رسوباتی را که احتمالا"از جداره های داخلی لوله های کندانسور جدا شده از آن سلب شود.

تا پيش از قرن نوزدهم ميلادي تبريد تنها به حمل ونقل يخ از مناطق سردسير به مناطق گرم سير و نگهداري آن در محفظه هاي مخصوص و يا زير زمين و همچنين ساخت يخ در زير زمين و نيز نگهداري برف فشرده در مكانهاي مخصوص براي استفاده در فصول گرم سال محدود بود.در سال 1834 اولين ماشين تبريد دستي در انگلستان تحولي در صنعت تبريد به وجود آورد ،قبل از آن ميشل فاراده در سال 1824 يك سلسله آزمايشات براي تبديل بعضي گازهاي پايدار به مايع انجام داد كه مبناي كار ماشينهاي جذبي قرار گرفت اگرچه فاراده در زمان خودش نتوانست از اين آزمايشات براي توليد برودت بهره بگيرد ولي مقدمه اي شد براي آيندگان

تحقیق برگزیده از درس تهویه مطبوع

فاکتور مهم در انتخاب عایق ها ، میزان مقاومت حرارتی آن هاست .هر قدر n مقاومت بالاتر باشد ، عایق حرارت را کمتر از خود عبور می دهد و صرفه جویی که به همراه دارد افزایش می یابد ، پس به جای ضخامت عایق ها ،باید مقاومت حراتی آن ها با هم مقایسه شوند.

عایق های گوناگون با مقاومتهای حرارتی برابر ، از نظر میزان صرفه جویی در انرژی همانند هستند و تنها اختلاف آنها در قیمت و محل کاربرد است .

سیکل کارنو سیکلي است که در هنگام عمل کارآئي آن از حدود درجات حرارت تعیین شده تجاوز نمی کند . این سیکل برای ماشینهاي حرارتي و ‏بر اساس اصول ترمودینامیکي عمل می کند . در سیکل کارنو براي ماشینهاي حرارتی انرژي با درجه حرارت بالا از منبع انرژي خارجی گرفته شده ‏پس از تبدیل قسمتی از آن بکار حرارت به محیطی با درجه حرارت کمتر داده می شود. در صورتیکه در سیکل کارنو در تبرید عمل معکوس می باشد به این معنی که انرژی حرارتی از محیطي  با درجه حرارت پایین گرفته شده و در فضايی با درجه حرارت بیشتر دفع می شود.

چیلر های جذبی فوق در ابتدا فقط جهت تولید سرما بکار می رفتند که با تکمیل آن در سالهای اخیر نه تنها بازدهی آن افزایش یافت بلکه امکان تولید همزمان گرما و سرما نیز حاصل شد.

در دستگاه های تبرید جذبی برای تولید سرما ، مستقیما از حرارت شعله استفاده می شود. و هیچگونه وسیله محرک اولیه بکار برده نمی شوند.

بنا براین از تسهیلات گرمایشی در تمام مدت سال قرار داد.

تهیه کننده : دانشجوی محترم  آقای علی فرزین پور

مواد رطوبت گير , در رطوبت گير هاي خطوط لوله مكش و مايع سيستم هاي سرد آننده قرار مي گيرد تا محتويات آبي و رطوبتي سيستم را جذب آند .بعضي از مواد رطوبت گير و جاذب رطوبت معمول عبارتند از :

-1 آلوميناي فعال شده .

-2 سولفات آلسيم......... .

منبع : www.shakhta.mycloob.com   آقای رضا جعفری